Het naaidoosje

Altijd wanneer ik naar een kringloopwinkel of rommelmarkt ga, neem ik 'uit voorzorg' een grote tas mee. Uiteraard in de hoop dat ik 'm met héél veel leuke dingen ga vullen. Helaas (of gelukkig?!) ga ik meestal met een lege tas (en toch ook enigszins teleurgesteld) weer naar huis. Ook vandaag ging ik gewapend met grote tas naar de Koninginnedagmarkt en ook vandaag bleef de tas leeg. Alhoewel! Niet helemaal. Op de bodem lag een doosje, een naaidoosje, waar ik gelijk helemaal verliefd op werd toen ik 'm zag.

Volgens de oma, die haar kleinzoon assisteerde, was het inderdaad ook een oud doosje. Hoe oud wist ze niet precies, maar dat maakte mij ook niet echt veel uit. Zeker ook niet omdat ik 'm voor een euro mee mocht nemen.

 

 

Daar ik inmiddels al een hele verzameling oude naaispulletjes heb, past dit doosje hier perfect bij.

 

 

 



 

Zo heb ik een doosje stopgaren nog uit de DDR tijd.
Alleen het plaatje op de voorkant van het doosje is al zo leuk.

 

 



 

Door mijn moeder bewaard uit de jaren '50: een minitasje (9cm) met naaigerei voor onderweg, compleet met naalden, garen, miniknijpertjes, waslijntje en zelfs tandenstokertjes.

Familiebezit: een klosje garen en een schaartje.

Een radeerwieltje. Gekocht bij de kringloop. Niet echt oud, maar het schijnt tegenwoordig nog wel maar weinig gebruikt te worden.

Geen volle tas dus, maar op deze Koningsdag is dit naaidoosje toch wel een beetje een  kroon op mijn naaigereiverzameling.